Nebbia Vari

Imię: Nebbia (Stin)
Nazwisko: Vari
Wiek: 21 lat
Wzrost: 172 cm
Rasa: Człowiek

Umiejętność mistrzowska: Mag cienia
Czary:
-mgła;
-opętanie (tylko jedną istotę);
-ożywianie cieni;
-kule cienia – zamykane z metalowych pociskach;
-tarcza z plazmy - pozwala ukryć się przed wrogiem;
-telepatia - sposób porozumiewania się;
Umiejętności poboczne:
- wyczuwanie magii – potrafi zlokalizować istotę magiczną w obrębie 5 km
- skradanie się – udaje jej się przejść niezauważoną nawet koło najbystrzejszych żołnierzy i myśliwych

Wady:
- ciemna strona czasem przejmuje nad nią kontrolę, w niektórych momentach nie jest w stanie jej opanować, wtedy może być niebezpieczna;
- Odkąd odzyskała pamięć nie odzywa się, jeżeli chce komuś coś przekazać, używa telepatii;
- Nie lubi światła, w dzień zawsze podróżuje w płaszczu z kapturem;
- boi się bliższych znajomości z innymi, doświadczenie nauczyło ją nieufności;

Historia:
Nebbia przyszła na świat w małej miejscowości Logos. W ubogiej chłopskiej rodzinie. Pierwsze 10 lat życia spędziła z rodzicami i młodszym bratem Stin`em.
Jednak pewnego dnia nad krainą pojawiły się czarne chmury. Nie wiadomo skąd zjawił się Czarnoksiężnik. Jednym gestem wzniósł potężną warownię na wzgórzu, a ludziom nakazał pod groźbą śmierci, oddawać dwudziestą część ich zbiorów. Kilku rolników sprzeciwiło się woli maga, zapłacili za to głowami.
Pod brzemieniem terroru dziewczyna przeżyła 2 lata. Wszystko uległo zmianie w ciągu jednej zimowej nocy. Krzyki w wiosce wyrwały czarnowłosą dziewczynkę ze snu. Zeskoczyła z posłania i wyjrzała przez okno. Wydało jej się, że wstał już dzień, jednak po chwili zrozumiała, że to nie nowy dzień, tylko ogromny pożar. Wszystko dookoła płonęło.
Rodzice dziecka również się przebudzili. Od razu zorientowali się w sytuacji. Kobieta podbiegła do dziewczynki i nakryła ją futrzanym płaszczem. Kazała jej uciekać jak najdalej i opiekować się bratem. Otworzyła małą drewnianą klapę w podłodze i wprowadziła tam rodzeństwo.
Gdy klapa za malcami zamknęła się, drzwi wejściowe otworzyły się z wielkim hukiem. Ukazał się w nich Czarnoksiężnik. Nebbia widziała go przez szpary w drewnianej podłodze. Najpierw mag zabił jej ojca, a potem matka, po prostu wyssał z nich życie. Wychodząc podpalił budynek.
W tej chwili dzieci zaczęły uciekać, nie zważając na śnieg i kamienie pod ich bosymi stopami. Wtem w powietrzu dało się słyszeć świst, a następnie Stin upadł na ziemię. Biały śnieg pokrył się krwawym szkarłatem. Dziewczynka upadła na kolana obok brata, objęła dłońmi jego malutką główkę i podniosła wzrok ku górze, na pędzących w ich stronę strażników. Wtedy żołnierzy powaliła jakaś dziwna siła, a Nebbia opadła bez świadomości na ziemie.
Kiedy ocknęła się w miękkim łóżku nie pamiętała nic ze swojej przeszłości. Czarnoksiężnik wziął ją pod swoją opiekę, gdyż wyczuwał w niej wielką moc. Uczył dziewczynę magii i trudnej sztuki ważenia eliksirów. Jednak czarnowłosa nigdy nie potrafiła dobrać odpowiednich ingrediencji. Mag próbował ją również przeciągnąć na złą stronę i trzeba przyznać, że mu się to udało. Tak minęło 8 lat.
Po tym czasie Czarnoksiężnik stracił czujność, doszedł do wniosku, że po tak długim okresie Nebbia już nic sobie nie przypomni i to go zgubiło. Pewnego dnia wszystkie wspomnienia powróciły. Każda chwila rysowała się wyraźnie w pamięci dziewczyny. Młodą już wówczas kobietę opanował wtedy strach, potem żal, a na końcu chęć zemsty. To ostatnie uczucie przerosło wszystkie pozostałe. Czarnowłosa straciła nad sobą kontrolę, ten wybuch gniewu kosztował życie maga, sama dziewczyna ledwo to przeżyła.
Od tej pory Nebbia tuła się po świecie bez celu. Zmieniła się po odkryciu swojego pochodzenia. Jednak mroczna strona czasem przejmuje nad nią kontrolę, a w tedy bywa dość niebezpiecznie. Czarnowłosa nikomu nie zdradziła swojego imienia, wszędzie znają ją pod imieniem brata.
„Mag nigdy nie powinien wyjawiać swego prawdziwego imienia.” Tej zasady nauczył ją Czarnoksiężnik, to jedyna jego rada, którą dobrowolnie stosuje .