Nidar - miasto wielu wydarzeń

- Jeśli pozwolisz , i ja pójdę z Tobą. - powiedziała Goiane. - Do bractwa niby nic nie mam , ale w mieście pełnym elfów zostać jakoś tak... chyba mi nie przystoi. A i może przypomnę sobie , jak to się orężem włada...

-Jeśli taka wola twoja... ale wierz mi lub nie lud Valuan jest tolerancyjny, nawet dla pół elfów... a jakim orężem władałaś? Może w drodze cię podszkolę nieco.- rzekł Thoranos i uśmiechnął się przyjaźnie.- I ponawiam pytanie do was Chloe, Meyru i Cynn idziecie ze mną czy zostajecie? Aha, droga wampirzyco... widziałem cię jak się zmieniałaś tamtej nocy przy obozowisku... tak łatwo mnie nie można oszukać, zwłaszcza, że jestem magiem nocy więc doskonale widzę w ciemności.- i tutaj pogroził palcem Meyru.

- Oręż mój, wydać Ci się może śmiesznym, ponieważ walczę tym oto drewnianym kijem, Thoranosie. Myślę też, że nauk mi nie potrzeba, jedynie przypomnienia, ponieważ od dziewiętnastu lat nie miałam go w dłoniach.

-Ja walczę kosturem... technika ta sama tylko że kostur dłuższy jest. Jutro rano tutaj na wieży... zobaczymy co potrafisz młoda damo.- rzekł Thoranos i obdarzył Goiane przyjaznym uśmiechem.

Goiane ukłoniła się przez magiem. - To będzie dla mnie zaszczyt Thoranosie, móc rozłożyć Cię na łopatki. - powiedziała z szelmowskim uśmiechem.

- Nie igraj z demonem dziewczyno... mam za sobą czterysta pięćdziesiąt sześć lat praktyki... mieczem, kosturem i walki bronią którą nosi każda istota... dłońmi i nogami. Stare techniki elfickie studiowane jak jeszcze mieszkałem tutaj w Valuan.- przechwalał się Thoranos i odwzajemnił uśmiech tylko że łobuzerski i ukłonił się także. To był błąd... pozdrowiła go kolanem w nos... słychać było drobne chrupnięcie- Auć! Mój nos! No młoda damo wyzwanie przyjęte... zobaczymy kto będzie lepszy.- Chwycił za nos i jednym ruchem go nastawił. Śmiał się wniebogłosy... . Wszyscy przez chwile pomyśleli, że coś jest z czarodziejem nie tak, ale ten zaraz się uspokoił i zgromił ich wzrokiem jakby słyszał ich myśli.

- Chętnie to sobie obejrzę - powiedział Nadia. - Ciekawie się zapowiada. Poza tym przydałoby się nauczyć nowych sztuczek. Jeśli pozwolicie również przyłączę się do treningu.

- Pozwolisz, że się już oddalę, muszę opracować taktykę , którą Cię jutro pokonam. - powiedziała Goiane do maga , po czym ukłoniła się jeszcze raz i odeszła.
Valuan było pięknym miastem , i Nailah dobrze zdawała sobie z tego sprawę. Jak zaczarowana chłonęła widoki, roztaczające się dookoła, starając się nie myśleć o przeszłości i rodzinnym miasteczku. Wszystko jednak zdawało się robić jej na złość , i wszystko powracało...
Zatrzymała się koło sporawego dębu , i zdjąwszy z pleców cały swój bagaż , chwyciła do rąk kij, i zaczęła nim zaciekle wymachiwać.

- Ależ zapraszam... chętnie podzielę się swoją wiedzą... . A jaką broń ty lubisz Nadio? - spytał się Thoranos.

- Jak na razie to łuk i miecz półtora ręczny, ale szybko się uczę. - Dziewczyna uśmiechnęła się. - Chciałabym również poznać choć w małym stopniu tajniki magii. Byłabym Ci wdzięczna, gdybyś chciał się ze mną podzielić swoją wiedzą.

- Ehh, magię jako taką ciężko się nauczyć... albo inaczej... najgorsze jest wzbudzenie w sobie tej siły... potwornie potrafi boleć... ale raz wyzwolona magia nigdy nie zniknie... z magią trzeba się urodzić najlepiej... tak mają elfowie z Valuan. Co do miecza... z chęcią poduczę... w łucznictwie to ze mnie ciamajda..., ale co do magii... to posiadasz jakąkolwiek moc? Czy będzie to raczej wymagać wzbudzenia?- spytał się Thoranos... minę miał poważną a głos troskliwy... wiele widział wzbudzeń w swoim życiu i widział to co się dzieje z uczniami. To trwało chwilkę... dosłownie pół minuty... pół minuty katuszy.
Samo wzbudzenie to raczej rytuał... wokół ucznia gromadzi się kilkoro magów... Starszych. Jeden jest prowadzącym... to on rozpoczyna rytuał... uczeń stoi w centrum pentagramiu. Magowie szepczą stare formuły rytualne i wykonują taniec przebudzenia. Uczeń wpada w stan medytacji... wyszukuje w sobie pierwotną moc, która jest w każdej istocie i potem uwalnia ją. Prowadzący cytuje księgę wzbudzenia... moc uwalnia się coraz gwałtowniej. Uczeń ma uczucie jakby płonął od środka. Pentagram jarzy się złotym światłem a z jego środka wystrzeliwuje promień który przeszywa ucznia, zakańczając przy tym rytuał wzbudzenia. Energia się roznosi po całym ciele ucznia i już może normalnie funkcjonować. Thoranos miał to szczęście, że miał w sobie krew Pierwotnych i posiadał magię od urodzenia.
-A poza tym Nadio, jest jeszcze jeden problem... otóż zdecydowana większość magów wzbudzonych jest jakby to delikatnie powiedzieć... sterylna... nie mogą mieć dzieci. Chcesz tego Nadio?-
-Zatem jakim cudem...-
-Ja noszę w sobie pierwotną krew... i możliwe, że Isabella też, albo urodziła się z mocą mimo iż o tym nie wiedziała. Znam kilka takich przypadków... Chyba, że sama posiadasz jakąś... jakąkolwiek moc... jakieś proste czary... cokolwiek... wtedy mogę cię z czystym sercem uczyć.- rzekł Thoranos.

- Nie pamiętam, by ktoś przeprowadzał na mnie rytuał. Ale kilka razy udało mi się wytworzyć tarczę. Takie sytuacje miały miejsce, gdy panowały nade mną silne emocje, najczęściej strach. Na początku tego nie rozumiałam, gdyż wychowywali mnie prości ludzie, lecz potem przyłączyłam się do grupy wędrownych wojowników. Nie znali oni magi, ale kilka razy byli światkami pojedynków magów. Nie wiem, czy o to chodzi... - dziewczyna spuściła wzrok.

- Hmm, emocje... tarcza... w skrócie pierwotna dzika magia. Wyczułbym magię... wiem że Goiane posiada też magię... ale jest pełnokrwistym elfem, czyli magię ma na dzień dobry. Ty zaś pół elfką... możliwe, że przeważa w tobie krew elfów, ale nie w tak dużym stopniu aby stanowić stabilną wyczuwalną magię. Idealnie. Mogę cię bez przeszkód uczyć, ale wolę się upewnić... chodź, podaj mi rękę- powiedział Thoranos i wyciągnął rękę do Nadii.
Posłusznie podała ją. Nagle poczuła coś dziwnego przeszywającego jej ciało. Thoranos miał zamknięte oczy. Szukał magii w jej ciele. Znalazł... słaba niestabilna moc... zupełnie inna niż u wzbudzonych. Teraz szukał wad fizycznych spowodowanych wzbudzeniem...
- No, młoda damo. Masz w sobie niestabilną pierwotną moc, a na dodatek... jesteś zdrowa i w pełni normalną kobietą zdolną rodzić dzieci. Mogę cię uczyć magii ze spokojem... co do utraty pamięci popracujemy nad tym. Trzeba być cierpliwym moja droga. Sądzę, że to efekt jakiegoś zaklęcia blokady umysłowej... nie nie jesteś nienormalna tylko to są zaburzenia pamięci. Mam nadzieję.- rzekł Thoranos spokojnie.

- Postaram się solidnie pracować - obiecała i spojrzała magowi w oczy. Tak jak się spodziewała nie mogła z nich nic odczytać. - Mam jeszcze jedno pytanie. Co znaczą te słowa:Etrec endo est. Znalazłam je przy sobie. Mój brat powiedział mi, że nie wie skąd to mam, a ja tego nie mogę sobie przypomnieć. Może Ty wiesz, to to takiego jest?

- Etrec endo est? Kiedy to znalazłaś? Po powrocie do świadomości? Muszę to wiedzieć... jest to bardzo ważne...- rzekł Thoranos, był zaniepokojony. Znał te słowa doskonale...